Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asəf — ə. Süleyman peyğəmbərin çox ağıllı və tədbirli vəzirinin adı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
asəfvəş — ə. və f. Asəf kimi tədbirli, ağıllı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ehtiyatkar — ə. və f. ehtiyatlı, tədbirli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müdəbbir — ə. tədbir görən; tədbirli, uzaqgörən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıllı — sif. 1. Dərrakəli, düşüncəli, şüurlu. Ağıllı adam. – Yusifin arvadı Avropa elmlərindən dadmış bir ağıllı arvad idi. N. N.. Tərlan ağıllı oğlunun hər kəlməsindən xoşlanırdı. M. Hüseyn // məc. Tədbirli, öz işini bilən. <Mirpaşa:> Ağıllı . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqil — sif. <ər.> Ağıllı, müdrik, tədbirli. Tutmazam zənciri zülfü tərkin, ey naseh, məni; Xah bir aqil xəyal et, xah bir divanə tut. F.. Yusif şah aqil adam idi. M. F. A.. İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz bir birinə büğz əsla. S. Ə. Ş.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avanı — sif. məh. Ehtiyatlı, tədbirli. Aslan bəy bir az avanı oğlandır, o, işini möhkəm aparıb, heç zad eyləyə bilməzsən. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bic — 1. sif. və is. 1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq. 2. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında. . . Bildi ki, oğlu necə bic və haramzadədir. . . M. F. A.. // Bəzən söyüş kimi işlənir. Bic… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bicləşmək — f. dan. Getdikcə ustalaşmaq, hiyləgərləşmək; kələkbaz (diribaş, tədbirli) olmaq. O, yaman bicləşibdir, aldatmaq olmur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
